TIME TO SAY GOODBYE. Vorig jaar besloot ik om dit blog te gaan schrijven. Joop zou het gaan lezen als hij beter was maar beter worden was geen optie.  Hij las, net als velen van u, mijn blog iedere dag. In mijn toespraak aan Joop vertelde ik over de reden van mijn blog. Met een prachtige samenvatting van de uitvaart sluit ik voorlopig het blog af.
De foto’s, de video, de toespraken, de lieve woorden: alles heeft op ons een onuitwisbare indruk gemaakt, net als Joop. Ik heb de liefdevolle speeches al tientallen keren gelezen, net als Joop. Het doet me goed om te merken dat er mensen mij blijven volgen. Als een soort ‘junk’ toch iedere dag even kijken of er nog wat nieuws was/is. Ik heb mijn stinkende best gedaan om jullie van ons wel en wee op de hoogte te brengen. Er zijn erbij die Joop echt nog wat beter hebben leren kennen. Er zijn er ook bij die dachten: ‘Oeps, hoever gaat ze met vertellen?’.
 

Het filmen van de uitvaart was voor ons vanaf dag één duidelijk. Voor veel mensen is het misschien onbegrijpelijk dat het voorstel van Joop kwam. Immers, de filmpjes horen meer bij mij. Nee, het was Joop die het vroeg, met name voor zijn moeder. Hij hamerde er nog meer op net na het overlijden van zijn vader vorige maand. Maar ook voor ons is het fijn. Je bemerkt dat je zo’n dag echt in een roes beleeft. Op de foto’s en op de video heb ik gezichten gezien van mensen waarvan ik niet wist dat ze aanwezig waren. De eerste dagen na de uitvaart ben ik blijven doorschrijven, zoals u weet. Dat had met name te maken met het feit dat ik het blog zo goed kon gebruiken als ‘uitlaadklep’. Zo zag ik bijvoorbeeld heel erg op tegen mijn eerste verjaardag zonder Joop.
 

Gistermorgen, ‘The Day After’, net als vorige week. Ik had mezelf voorgenomen om flink aan de bak te gaan.
Alleen had ik sterk de drang om een blog te schrijven over hoe mijn verjaardag was verlopen. Ik was na het schrijven van het blog en het plaatsen van de foto’s zo extreem verdrietig dat ik dacht: ’Het is belangrijk vooral door te gaan met je leven’.Het is zondag, de film is klaar en ik ga morgen weer gewoon aan de slag.
 

Werken, dat is zeker. Maar ook genieten samen met Yosh, San, mijn zus en de familie.  Ik heb mezelf voorgenomen om voorlopig te stoppen om dagelijks te posten op het blog. Het blog blijft in de lucht, als naslagwerk voor ons, de familie en iedereen die in ons geïnteresseerd is. Wij gaan een mooie steen uitzoeken voor Joop. Natuurlijk ga ik die over een tijdje met jullie delen. Ik mis Joop maar ik ga jullie ook missen. De opbeurende woorden, het heeft ons allemaal goed gedaan. Ik hoop ook dat er iemand iets aan heeft gehad, in welke vorm dan ook. Dan is alles in ieder geval niet voor niks geweest. (Op de volgende pagina kunt u de uitvaart van Joop bekijken)
 

Het ga jullie goed!

Na 2 weken heb ik besloten verder te schrijven op:  www.yvonnebotterhuis.nl