We kijken terug op een fantastische middag met de moeder van Joop, zijn broer en Yosh en San.

Gelukkig was Joop een beetje opgeknapt. Het was een juiste keuze om het bezoek uit te stellen van de zaterdag naar de zondag. Gisteren was het nog een rampenplan en gisteravond leek het of het ene na het ander medicijn aan het aanslaan was. Al nam Joop geen risico en heeft hij de nacht en de ochtend doorgebracht op de bank met af en toe een slaapje.Dit keer was het broer Alfred die de moeder van Joop kwam brengen. Het deed haar zichtbaar goed om over de vader van Joop, de laatste dagen en de uitvaart te praten.
 

Ze is druk, heel druk. Dat is ze altijd geweest en tot grote hilariteit van ons allemaal hebben we haar even laten opnoemen waar ze dan met name zo druk mee is. Dat is eigenlijk met niks. Je hebt het als moeder van  zeven zoons natuurlijk niet gemakkelijk. Tijdens het gesprek bleek, dat één van de broers van Joop moeders had aangesproken op het feit of ze nou ooit weer verkering gaat zoeken. We piesten allemaal bijna in onze broek van haar reactie.
 

Het was dus echt een optimaal geslaagde middag waar we veel gelachen hebben en ook veel herinneringen hebben besproken. Het was de bedoeling dat ze maar een uurtje zouden komen maar uiteindelijk zijn ze behoorlijk lang geweest. Ze wilde heel graag de foto’s zien die ik aan het verzamelen ben voor de fotopresentatie van Joop.
Dat vond ze heel mooi om te zien. En ook daar weer allemaal herinneringen bij oude familiefoto’s.

Het bizarre is dat moeders er met de jaren steeds beter uit is gaan zien. We pesten haar met haar Rob de Nijs-tanden van vroeger. Na heel veel geknuffel zijn ze net na zes uur vertrokken.
 

We hebben gezegd dat ze maar snel één van haar andere zoons zo gek moet zien te vinden om bij ons langs te komen. Op Joop zijn oudste broer na hebben ze allemaal een rijbewijs, dus ze kan nog wat bezoekjes afleggen.
Wij kijken er nu al naar uit. Het hart praten was wel even een probleempje. Moeders zakte regelmatig af naar haar normale niveau, dat is natuurlijk veel te zacht voor Joop. Als Alfred dan het gebaar maakte van ‘volume up’ ging ze harder praten, heel hard, hihi. Nou, als dat na een bezoek aan het ziekenhuis dinsdag misschien niet meer nodig is, dan is dat heel fijn.

Joop had net vóór de diagnose een apart kantoor ingericht op de 2 etage. De oude kamer van Yosh met het dakterras. Daar kon hij dan werken, roken en de tv op vol volume aan hebben als ik beneden aan het werk was.

De computer die daar stond hebben we aan moeders meegegeven. Ze leest trouw het blog dus dat kan ze dan op de computer doen in plaats van op een tablet. Het mooiste zou zijn als we haar aan het Skypen krijgen.
Ik heb haar even een demonstratie gegeven en ze leek enthousiast.
Wie weet zit Joop binnenkort tussen de bezoekjes door met zijn moeder op Skype.