Zachtjes kabbelen we door. Joop voelt zich redelijk. Hij is wel wat stil, soms chagrijnig en uitermate moe.
Er is dus geen sprake van beroerd voelen maar het lijkt meer op een alles overheersend gevoel van moeheid. Dat is natuurlijk wel een bijwerking die je veel hoort.
 

Inmiddels hebben we Yosh al meer dan een week niet gezien. Dat is vreemd. Hij zat er gewoonweg veel te veel over in dat hij Joop met zijn verminderde weerstand zou aansteken. Vandaag waren we allebei om 04.00 uur op. We lijken wel gek. Driss had hier geslapen. De rollen zijn nu omgedraaid. Normaal maakt hij ons wakker maar dit keer had Joop Driss wakker gemaakt om naar beneden te gaan.
 

Na het lezen van de krant, het afstruinen van het internet en wat lichte werkzaamheden gaan we dan altijd nog even terug.  Joop vandaag eerder dan ik. Alle kussens van de tuinset zijn inmiddels terug naar de berging op de 2^e etage. Het lijkt erop dat het mooie weer over is. Wat zullen we het gaan missen.

Ook al ben je verdrietig, een zonnetje maakt je dag al snel veel beter. Het soms troosteloze weer doet geen goed aan de situatie of je gemoedstoestand. Tijd voor de zonnebank.