Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 200 minuten resterend

Oeps, als je depri bent krijg je depri teksten. Had ik gisteren beter niet op mijn blog kunnen schrijven? Er kwamen wel heel veel reacties op mijn verhaal over Rob en Femke. Een heel bijzondere reactie kwam van Femke zelf. Al jarenlang hebben wij ‘twee zielen 1 gedachte’.

 

Als ik dacht: ”Het is tijd om Femke eens te bellen” was er altijd wel een ‘raar verhaal’.
Dat was andersom ook zo.

 

Femke bleek al dagenlang het idee te hebben om mij te bellen. Ze bleek alleen ziek te zijn.
Vóórdat ze mij ging bellen bleek ze bedacht te hebben “Ik ga even ‘bijlezen”.
 

Het is heerlijk om te horen en lezen via mails of whatsapp-berichten dat iedereen soms even gaat ‘bijlezen’.  Op de laatste pagina kwam ze ineens haar eigen verhaal tegen.

 

Het verhaal van Henk, haar jeugdliefde en de vader van haar vier kinderen.

Dat in combinatie met het liedje van James Blunt bracht haar vreselijk aan het huilen.