Vandaag de dag van de fotoshoot. Bloednerveus schoot ik naar de kapper.
Vóórdat ik naar de kapper ging hadden we toch alweer veel gelachen.

De glazenwasser was er. Hij kent de humor van Joop en is zelf net zo erg.
Ik had een zalfje onder mijn ogen gesmeerd in de hoop een beetje mijn wallen weg te werken.

Joop vroeg waarom het zo glimmend onder mijn ogen was. Ik vertelde dat ik probeerde wat wallen weg te laten trekken. De reactie van beide heren zal ik u besparen.

Onze glazenwasser is een beetje apart, het is een Hagenees. Hij komt hier al jaren.

Het begon met het zemen van de ramen aan de buitenkant. We doen dan altijd even een bakkie.

Hij heeft vaak gezien hoe druk ik hier ben tijdens het ontwikkelen van cursussen. Verschillende telefoongesprekken, mails, mopperen, noem maar op. Vaak komt hij ook nog even als Joop thuis is. Dan nemen ze mij samen even op de korrel.

Zo begon het jaren geleden dat ik hem tijdens een peesontsteking vroeg: “Zou je ook de binnenkant kunnen zemen?”. Hij keek Joop aan en zei: ”Let op, nog even en dan douwt ze me een stofzuiger in mijn jatten”.  Wat een verwennerij. Een glazenwasser voor buiten en binnen. Onze glazenwasser is met pensioen, de ouwe lul.

Een paar ‘speciale’ klanten heeft hij gehouden. Ik ben heel blij dat wij daarbij horen.