Gisteren heb ik weer eens een dagje in de studio doorgebracht.
Wat minder op mijn gemak dan normaal. Weg van huis en ook met mijn moeder gaat het op dit moment wat minder. Dit weekend is ze nog een nachtje opgenomen in het ziekenhuis en gisteren is de dokter geweest. Enorme hoofdpijnen, een raar ontstoken oog, misselijkheid.
Ja, als je weet dat er een hersentumor zit ga je je dan toch ernstige zorgen maken.
 

De scan geeft gelukkig niet aan dat het zo is. Er is iemand thuis geweest om bloed te prikken en daar krijgen we vanmiddag de uitslag van. Mijn telefoon stond dit keer dus gewoon aan in de studio en vaker dan normaal is er tussendoor even gebeld. In plaats van als een speer naar huis dus toch nog maar even langs mijn ouders geweest.

Daar ben ik ook maar weer snel weggegaan want ze wil gewoon het liefst in bed liggen. Bij bezoek komt ze er toch uit en blijft vragen: Wil je koffie, wil je Cola? Dat zit erin en blijft erin, hihi.
 

Als je alle symptomen leest en ziet lijkt het een aanval van gordelroos te zijn.

Dat maakt het dan allemaal lastig. Minder dan normaal durf je langs omdat Joop nu natuurlijk na chemo 3 ook een enorm verminderde weerstand heeft. Dat wil sowieso zeggen dat wij het advies gekregen hebben zo min mogelijk in aanraking te komen met mensen die bijvoorbeeld verkouden of grieperig zijn. Gelukkig had Joop zich lekker vermaakt en ook nog een dutje kunnen doen.
 

Ik begin daar ook aardig aan gewend te raken. Dat wil zeggen dat ik in de studio even de neiging kreeg om onderuit te gaan.