Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 180 minuten resterend

Met zijn tweeën hebben we de week feestelijk afgesloten. Toch nog maar even een terrasje gepikt bij het Zalmhuis. Lekker genieten van het eten en elkaar. Het rare gesprek in het ziekenhuis heeft mijn kop volledig op stelten gezet. Ik ben boos op mezelf dat ik het heb laten gebeuren.Vandaag dan toch maar even naar de huisarts?

Joop krijgt steeds meer last van zijn ogen. Ik las op internet dat een donkere bril verlichting kan brengen.
Hij heeft dus gegeten met zijn zonnebril op. Ik heb dan weer het idee dat mensen denken ‘rare vent’.
Joop kan het allemaal geen bal schelen. Ook niet als hij ineens dingen iets harder zegt dan ik zou willen.

Yosh was met vrienden en vriendinnen naar Scheveningen. We vonden het leuk om hem met een foto te laten weten dat we het fijn hadden. Vanmorgen was ik om zes uur op. Waarschijnlijk had Yosh op Facebook gezien
dat ik online was. Ik kreeg in ieder geval een berichtje. Ik was eruit maar hij moest er volgens mij nog in.

 

Vandaag gaan we ‘een bakkie doen’ bij Yosh. Hij heeft geld voor zijn verjaardag gekregen en daar een Nespresso apparaat van gekocht. Ja, en nu is die koffie bij ons natuurlijk ineens niet meer te drinken. Wij hebben helaas maar gewoon Senseo. We hebben volgens Yosh ook een pisstraal in de douche. Zo gaat dat. Nog meer van ons samen dat in zijn genen zit: “Je bent gewoon het liefste thuis”. 

Joop is weer helemaal bijgekleurd. Nou heb ik hem beloofd om vandaag óók in de zon te gaan zitten.
Ik ben benieuwd. Op een bedje aan het zwembad lukt het prima. Thuis heb ik er wat moeite mee.