Het bezoek aan het ziekenhuis gisteren viel reuze tegen.Het was alleen het maken van een echo van het hart. Na 20 minuten stonden we weer buiten.

Er was duidelijk te merken dat die mevrouw op geen enkele manier van plan was iets tegen ons te zeggen. Tenminste, ze zei: “Het ziet er beter uit dan de vorige keer”.

Ik vroeg: “Welke vorige keer”. Het is namelijk nogal een vergelijking. De echo vóór de Pericard- punctie waarbij meer dan 1,5 liter vocht is weggehaald, of de tweede echo op de spoedeisende hulp. Oh, dat kon ze niet zeggen. Ze  had niet naar de datum gekeken.

De uitslag krijgen we op 13 juli als we een bezoek brengen aan de cardioloog.

Het is wat met zo’n volle agenda. Toen we bijna bij de uitgang waren kwam er een mevrouw achter ons aanrennen. Ze had de opdracht gekregen die meneer met dat groene shirt een folder mee te geven over de behandeling. Joop droeg een groen shirt.

Het was een brochure over het geven van een hartschok bij hartritmestoornissen.

Wij konden ons niet voorstellen dat die folder voor ons bestemd was.