Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 77 minuten resterend

Er zijn veel mensen die met ons meeleven en om die reden willen wij u graag informeren over de status van dit moment. Maandagmiddag 13.30 uur. Joop is op dit moment in diepe slaap. Hij ligt aan een pomp met medicijnen die ervoor moet zorgen dat hij in slaap blijft en zal inslapen. Wanneer dat gaat gebeuren is onbekend.

Zondagmorgen fluisterde Joop dat het zo raar voelde in zijn hoofd. Hij pakte zijn telefoon en wilde gaan appen.
Het bijhouden van zijn groepsapps was een dagelijkse bezigheid. Hij zag een bericht in de app ‘Dreamteam’. 
Dat is een app die hij heeft met oud collega’s . Ze stuurden een mail dat ze gezien hadden dat Yosh het BBT had gewonnen. Hij keek naar zijn telefoon en zei: ”Ik weet niet meer hoe het moet”. Mijn hart brak.

Vervolgens zei hij: “Ik moet plassen”. Hij stond op en liep naar de WC. Ik hoorde een harde knal. Ik vluchtte het bed uit en daar lag Joop in een zware epileptische aanval. Hij was zijn hoofd in elkaar gevallen en schuimbekte. Mijn noodprotocol trad in werking. Ik rende terug naar de slaapkamer en greep ieder kussen wat ik te pakken kon krijgen en smeet ze in de badkamer. Ik probeerde Joop in een houding te krijgen dat hij niet zou stikken. Ik was alleen maar had mezelf voorgenomen om niet in paniek te raken.

Als eerste belde ik de huisartsenpost. Ik vroeg met spoed om een dokter. Ik herhaalde wel 3x: “Geen ambulance, geen ambulance”. Joop wil thuis sterven. Vervolgens heb ik contact opgenomen met Yosh. Hij is met Sandra met een taxi gekomen. Ook mijn zus was zeer snel ter plaatse samen met Patty en Roy. Ik heb direct contact opgenomen met de broers van Joop. Ze zijn allemaal als een speer gekomen, samen met moeders.
 

Yosh had maar 1 wens: Joop moest nog 1x wakker worden. De enorme hoeveelheid medicijnen die Joop had gekregen zouden ervoor zorgen dat hij minimaal 5 uur weg zou zijn. Na enige tijd is hij toch weer wakker geworden. Hij herkende ons als was zijn geheugen een ramp. Inmiddels was ook onze eigen huisarts gearriveerd. Ook hij heeft allerlei testjes gedaan met Joop. Kwam de epileptische aanval door groei in de hersenen, wat het een infarct?  Ik had er vrede mee gehad als Joop gisteren gelijk was ingeslapen. Dan was het wel zo gegaan zoals hij gewild zou hebben. Uiteraard wel nadat hij die ene keer was wakker geworden en gelukkig ons nog een dikke knuffel had kunnen geven en dat we tegen elkaar gezegd hadden dat we van elkaar hielden. Hij gaf Yosh ook nog een soort high five. Met de enorme hoeveelheid middelen die hij toegediend heeft gekregen moest het bijna onmogelijk zijn om er doorheen te breken. Toch gebeurde dat keer op keer. De huisartsen van de huisartsenpost zijn vannacht diverse keren geweest.
 

Vanmorgen om half zeven is er een medewerker van het specialistisch team gearriveerd. Die heeft de pomp aangesloten. Om 10.00 uur was de huisarts er weer een ook weer iemand van het specialistisch team. De hoeveelheid medicijnen is nu flink opgeschroefd en er is een katheter geplaatst. Daarmee hopen ze te bewerkstellingen dat hij de rust zal vinden om rustig in te slapen. We kruipen nog steeds af en toe lekker bij hem. Yosh ligt al vanaf vanmorgen naast Joop te slapen, net als vroeger. Zelf ben ik inmiddels zo’n 36 uur wakker. Slapen kan ik straks nog genoeg.