Na de huisarts was het tijd voor een bezoek van een oud collega. ’s Middags zou ook nog de baas van Joop komen.

Joop wil ook met hem graag zijn laatste wensen doornemen. Gelukkig weet ik wel wat die wensen zijn, mocht hij er ineens stiekem tussenuit piepen. Zijn baas belde af. Hij is flink verkouden en dan is het natuurlijk een hele verstandige keuze om hier weg te blijven.
 

Ik begin steeds vaker te denken: Oeps eigenlijk moet het afgelopen zijn met dat handjes geven en kussen.
Het zal toch niet zo zijn dat een simpele verkoudheid gaat zorgen voor nog meer ellende.

De doofheid van Joop, waarschijnlijk ook een virus, is alweer vervelend genoeg. Dat ‘huggen’ wat Joop steeds vaker doet vind ik wel een prachtig gezicht.
 

Joop heeft zich na de diagnose volledig teruggetrokken uit zijn werk. Hij heeft afscheid genomen van zijn team en heeft daarna geen mensen meer ontvangen. We weten dat er heel wat mensen zijn die graag contact hadden gehouden met Joop. Hij vond dat te moeilijk. Bovendien maak je dan verschil als de één wel komt en de ander niet. Toch blijft hij keer op keer aangeven dat hij het heel fijn zou vinden als zijn mensen de mogelijkheid krijgen om afscheid van hem te nemen. Dat hebben we dan ook al tot in de puntje geregeld.

Tijdens ons bezoek kwam mijn zus om de boodschappen te halen. Joop gaf daar natuurlijk weer zijn gezouten mening over. Het was onzin, ik kon gerust zelf boodschappen halen en natuurlijk liet mijn zus zich weer misbruiken. Nou is ze gek op misbruiken, dus dat zit wel goed. Zij weet als geen ander dat het helemaal niks met luiheid te maken heeft. Ik zie er gewoon enorm tegenop om in situaties te komen die ik niet wil. Wat als ik iemand tegenkom die niets afweet van de situatie? Iemand die niet weet van het blog? Door het blog is iedereen op de hoogte. Met een goed gevoel ben ik dan ook nog even na het bezoek naar een nieuwjaarsreceptie gegaan. Daar waren alleen maar mensen aanwezig die op de hoogte zijn van de situatie. Het leek er even op dat iedereen de moeite neem om het blog te lezen. Dat is eigenlijk ook een opgave met zulke lange verhalen als vandaag.

Morgen komt er weer bezoek. De afgelopen week was Joop zo slecht dat we echt dachten dat het met dagen tot hooguit weken afgelopen kon zijn. In allerijl zijn er dus bezoekjes ingepland met wat mensen die Joop nog graag even wil zien en spreken. Nu voelen we ons bezwaard dat 2 oud-collega’s van Joop hun agenda leeg geveegd hebben om donderdag te komen. Toch zijn we ook blij en dankbaar dat ze het gedaan hebben.
 

Uitstellen hebben wij lang genoeg gedaan. Voordat je het weet is er geen kans meer om te doen wat je nog heel graag had willen doen.