Hoop doet leven. Het was een heerlijke gedachte om 1 dag te denken dat er niks aan de hand is en dat alles weer goed komt. Dat langer dan 1 dag volhouden is onmogelijk.
 

In mijn hoofd had ik verzonnen dat experimentele therapie zaligmakend zou zijn.
Joop weer beter en daar dan een heel lang en gelukkig blog over schrijven.

Alle dokteren zo’n grote veer in hun kont steken dat lopen moeilijk wordt.
 

Het euforie gevoel was in 1 keer weg toen ik de naam van de chemokuur van Joop intypte in Google. Joop krijgt een Carboplatin-Alimta-kuur. 4 kuren om de 3 weken, ik schreef het eerder.

De kuur wordt gegeven bij kleincellig longkanker. Joop heeft die vorm van kanker
in de laatste fase, met uitzaaiingen dus.
 

En dan ineens lees je dat die chemo een verlenging geeft van 6 naar 9 maanden.

Pffffffff, en dan moet het spektakel nog beginnen.

Dan maar even het anti-overgeef-schema doornemen.