Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 97 minuten resterend

Heel mooi, dank je wel. Dat was de reactie van Joop na het lezen van mijn toespraak. Hij kan het advies van
zijn schoonzus wel overgenomen hebben maar het lijkt me knap lastig om je eigen toespraken te lezen.
Ik heb namelijk bij het schrijven van mijn verhaal wel de nodige traantjes gelaten. Na het lezen hebben we een poging gedaan om te gaan slapen. Nog geen commentaar of aanpassingen. Die komen misschien nog. Ik denk dat hij wat langer zal slapen want het was weer een horrornacht.
 

Gisteren ging het eigenlijk hartstikke goed. Het eten met Joyce, Yosh en San was heel gezellig en erg lekker.

Joyce had nog nooit haar eigen Pizza’s gebakken in een Pizzarette dus dat was een hele ervaring. Het is natuurlijk wel de bedoeling dat je pizza’s maakt die nog wel door de opening van de soort steenoven passen. Dat is haar prima gelukt.
Ook Joop heeft heerlijk gegeten. Er was voor ieder wat wils.
 

De open haard had Joyce al gezien maar onze nieuwe slaapkamer nog niet. Joop pest Joyce altijd graag dus hij gaf aan dat het bezichtigen van de slaapkamer er voor Joyce niet in zat. Dat is namelijk alleen voor ‘echte’ familie. Na al die jaren kent ze hem in ieder geval goed genoeg om geen of nagenoeg geen reactie te geven. We ging samen de slaapkamer bewonderen en ze was enthousiast. In de beslotenheid van het moment konden we even samen lekker janken.

De emmer van Joyce is ook overvol. In november overleed haar stiefbroer Erik op 23 jarige leeftijd. Haar andere stiefbroertje Ramon was jaren daarvoor al als jonge knul overleden. Er zijn dus veel meer mensen die het zwaar te verduren hebben. De man van de moeder van Joyce had dus 2 prachtige kinderen en doet nu een poging zijn leven te leven zonder kinderen. De moeder van Joyce vecht nog steeds tegen kanker en bij Joyce is een paar jaar geleden MS geconstateerd.
Hoe bedoel je: we krijgen allemaal ons portie wel? Ondanks al haar verdriet oogt Joyce altijd opgewerkt, is altijd in voor een grap en een grol en ze werkt fulltime. Ze heeft co-ouderschap dus Kelvin is afwisselend bij Roy of bij haar. We zijn wel allebei zo aan het janken te krijgen. Eerst samen op de slaapkamer en later ongegeneerd in de woonkamer. Ik wilde naar beneden want Sandra was voor de zoveelste keer op de afwas gedoken. Toen we beneden kwamen zat Joop nog steeds oude muziek te luisteren. Hij wil alle CD’s waar hij zo gek op was nog één keer luisteren. Zit er nog iets bij om aan de gasten te laten horen? Bij bepaalde nummers van John Denver was hij zichtbaar geraakt. Ik kroop in zijn armen en kon gewoonweg even niet meer stoppen met huilen. Joop liet me maar even en ik hoorde dat Joyce ook verdrietig was. Yosh en Sandra bleven wijselijk in de keuken en het kantoor.
 

We zaten allemaal een beetje in te kakken en na een liefdevolle knuffel gingen Yosh, San en Joyce naar huis. Joop wilde nog heel graag een aflevering kijken. We zijn bijna aan het einde van de hele serie.

De afgelopen weken heeft hij vaak gezegd: “Ik wil het wel afkijken vóórdat ik dood ga, hoor!”. Dat was als ik even niet de tijd wilde nemen om te gaan zitten. Ik was uit mijn ritme van het steeds maar afleveringen kijken op Netflix.

Ik had mijn toespraak geprint en bij Joop neergelegd. Hij liet hem lekker liggen en we gingen eerst een aflevering kijken. Joop is nooit nieuwsgierig geweest dus ook nu geen uitzondering. Natuurlijk ben ik ergens in de tweede aflevering weer in slaap gevallen. Ik hoorde Joop alles afsluiten en hij fluisterde: “Kom, dan gaan we naar boven”.  Ik zag hem de geprinte toespraak pakken en we gingen naar boven. Dit keer geen ‘galgenhumor’. Gewoon: “Heel mooi, dank je wel”.