Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 166 minuten resterend

Na de cursus was ik eigenlijk maar 1 ding van plan: zo snel mogelijk naar huis.
Ik was namelijk al de hele dag van huis. Ik had Joop gebeld en gezegd: “We zijn om half tien klaar, dan kan ik misschien om kwart over tien wel thuis zijn”. Het werd toch wat later.
 

Toch even napraten met wat chauffeuses, foto’s bekijken of ik nog wist wie het precies was.

Ja, en dan sta je zomaar ineens over iemand te praten zonder te ‘lullen’. Gewoon liefdevol praten over mensen die je dierbaar zijn en in een zware tijd van hun leven zitten. Hoe doet een man het en hoe een vrouw? Ik verlies mijn man, hij verliest zijn vrouw. Is het één erger dan het andere.
In de pauze sprak ik met een cursiste wiens man 15 jaar ziek was geweest. Wat is erger?

Vorige week gaf ik een cursus aan 30 chauffeurs die op dit moment vrezen voor hun baan.
Het vervoerscontract waarvoor zij rijden ligt in de aanbesteding. De uitslag daarvan is al 4 keer uitgesteld. Ze zitten nog net niet allemaal aan de Valium. Wat als je met 2 personen uit 1 gezin werkt voor dat vervoerscontract?  Ook dat is erg. In de klas zat een aantal cursisten die al jaren komen.
Ik keek naar een dame en ineens was daar de gedachte:  ”Jij was er toen ook”.

De afgelopen week was het 3 jaar geleden dat een cursiste van mij is verongelukt. Zij zat samen met haar man en 3 dochters in een auto die werd aangereden door een jonge knul die veel en veel te hard reed.

Zij en haar man hebben het ongeluk niet overleefd. Haar 3 jonge dochters wel. Ze stond voor die dag op mijn presentielijst. We hebben haar stoel vrijgelaten met een bloemetje en een certificaat dat geldig is voor het leven. Het kon mij eigenlijk toen helemaal geen bal schelen dat zo’n certificaat eigenlijk maar 1 jaar of 2 jaar geldig is.
 

Zij kreeg hem voor altijd. Dat heeft ze verdiend. Alleen had zij, net als Nelleke en Joop, het ook verdiend om nog veel langer van het leven te mogen genieten. Wij krijgen de kans om een beetje te wennen aan het idee en alles te zeggen wat we willen zeggen. Die kans hebben Corina, haar man en haar kinderen nooit gehad.