Yeah, de pijn is onder controle. Joop is weer te genieten. Maandag was het een hele slechte dag met de nadruk op ‘hele’. We hebben zelfs contact opgenomen met de huisartsenpost. De pijn was op geen enkele manier te bestrijden. Na een extra Fentanyl pleister, meer morfine en een flinke dosis Diclofenac en paracetamol is de pijn weer onder controle.
Gisteren ben ik even naar de studio geweest. Er waren filmopnames en we hadden nog wat foto’s nodig van Fiona. Het was fijn om er weer even te zijn en ik voelde me in het geheel niet overbodig. Tijdens de fotoshoot heb ik Fiona d’r haar geborsteld en de rekwisieten aangegeven. We hebben gedold. Fiona zit namelijk binnenkort in de nieuwe Andrelon-reclame. Maandag had zij dus een mega-dag gehad met een visagist, een kapper en een doorpassessie. Hoe anders is het bij ons. Ik heb zelfs de spiegel mee naar huis genomen omdat ik na het plaatsen van onze nieuwe kast in de slaapkamer geen zin had om naar Ikea te rijden voor een nieuwe. Daar kwamen we nu pas achter. Het duurde mij weer te lang vóórdat ik een berichtje kreeg dat Joop weer wakker was. Dan breekt toch het zweet je weer even uit. Gelukkig kwam de verlossende reactie nadat ik hem had zitten appen. Toen nog even langs de apotheek voor een nieuwe dosis medicijnen voor de vernevelaar en een grote doos paracetamol. Naast de hele lijst mag hij er ook nog 6 tot 8 paracetamols bij slikken.
Yosh en Sandra zijn wederom voor ons komen koken. Het viel zelfs Sandra op dat Joop vandaag weer zoveel beter is. Gisteren hebben we de kracht van het blog ervaren. Ik had mijn verhaal geschreven over de wens om Homeland 5 te kijken. Ik had al een brief aan BNN klaar om te vragen of er echt niet aan de afleveringen te komen was. Bij Bol.com kun je hem bestellen maar dan komt hij pas in april. De kans dat we dat gaan redden is nihil. En dan ineens komt er een mail van een broer van één van onze schoonzussen. Hij had gelezen dat wij het graag willen zien en hij blijkt ze te hebben opgenomen. De DVD is onderweg, hoe bijzonder is dat.
Onder het eten hadden we de grootste lol. We bespraken of het een idee was om wat wensen op het blog te zetten. Zo kunnen we een beetje uittesten hoeveel mensen het blog lezen. Ik opperde: ”We kunnen natuurlijk aangeven dat de bloemen dood zijn en dat ik gek ben van fruit”. Natafelen was geen optie want er kwamen 2 broers van Joop op visite. Het was goed dat we het zo kort van tevoren afspreken en dan met slechts 2 personen. Maandag had het niet gaan lukken. Gisteravond ging het prima. En zo doen we iedere keer wat. Marcel vroeg of hij in mijn hoekje mocht gaan zitten. Sandra grinnikte en zei: "Dat heeft hij van het blog".
Er komen deze week ook nog een paar vrienden van Yosh langs. Ook daar kijken we naar uit. Joop opperde het idee om het met Ajax-Feyenoord te doen maar dat durft Yosh niet aan. Ik heb gisteren voor Joop een speciaal kussen gekocht waar hij op kan zitten. De bedoeling is uiteraard minder pijn bij het zitten. Ik had beter die stoel kunnen kopen die ik zaterdag gezien had. Het kussen was bijna even duur. Het kussen mag blijven, de stoel staat nog steeds op ‘hold’. Pijn of geen pijn. Hij blijft eigenwijs en dat mag. Hij kwam tot de conclusie dat hij maandag wel erg ongezellig is geweest. Als hij zonder pijn blijft wil hij ons vandaag trakteren op een etentje.
Ik opperde pannenkoeken maar daar wil hij niks van weten.