Vandaag zijn we met Yosh en Marijn gaan lunchen in Het Zalmhuis.

Het was reuze gezellig. Wat fijn om in zulk goed gezelschap wat afleiding te hebben.
De hele dag hebben we de groepsapp in de gaten gehouden.

Er is vandaag een verjaardag en wij zijn niet gegaan. De dag is minder heftig dan gisteren.

We beginnen elkaar alweer te zieken, dan gaat het goed. We praten nog even na.
Hadden we niet toch moeten aanhalen dat we hopen dat Yosh nog even goed zijn best doet? 
Nee, we vertrouwen hem. Hij heeft het altijd gedaan zonder hem achter zijn vodden aan te zitten.
 

Joop is moe, heel moe. Gelukkig geeft hij aan dat de druk op zijn borst minder is dan gisteren.
De rust doet hem vast goed. Ik ben blij dat hij niet eerder dan die dreigende 20.00 uur terug hoeft.

Om drie minuten voor acht zet ik Joop af. Ik vertrek huilend terug naar huis.

Er komt een heel lief mailtje van Zoë, ze is op de hoogte gesteld door Yosh.
 

Ik stuur de link naar wat familie en vrienden. De eerste reacties komen binnen.
Het blijkt dat er mensen vragen wat ik bedoel met ‘mijn nieuwe project’.
Uiteindelijk besluit ik de link toch maar op Facebook te zetten.
 

Wie weet kan er nog iemand iets van leren.