De dag was heerlijk, de naweeën waardeloos. Mijn hemel wat een rampenplan.
Ik was oprecht blij met de tips van de huisarts. Blijf vooral kalm en gebruik “Rescue”-medicatie en zuurstof. Bij twijfel of angst bel je de huisartsenpost.

Toen ons bezoek weg was heb ik nog een poging gedaan om het huis aan kant te maken.  Verder dan het inruimen van de vaatwasser ben ik niet gekomen. Joop doet nogal even over naar boven gaan, tanden poetsen, enzovoort, dus die zei: ”Ik roep je als ik naar bed ga”. Om kwart over acht lagen we erin. Ik had het geluid op mijn telefoon wat harder gezet. Ik had Yosh beloofd zo snel mogelijk foto’s te mailen als ze binnen waren. Het was druk op de groepsapp. Iedereen was na aan het genieten dus hij piepte als een tierelier. Joop ging er voor de eerste keer na een uurtje of twee uit. Ik bleef liggen, nog geen foto’s en nog geen zin om verder te gaan met opruimen. Om kwart over twaalf zag ik de mail over de foto’s. Joop was net weer een poging aan het doen om te slapen dus ik ging foto’s kijken. Om half drie ging ik een tweede poging doen.
Ik hoorde dat Joop aan het rommelen was. Toen ik boven kwam was hij enorm benauwd. Hij zat op de rand van het bed en dorst niet te gaan liggen. Na enige tijd heeft hij het toch geprobeerd. Dan krijgt hij het soms zo benauwd dat hij heel snel weer overeind schiet. Dat snelle overeind schieten zorgt er dan voor dat hij volkomen uitgeput is. Ik ging naast hem zitten en liet als een film het verhaal van de huisarts door mijn hoofd gaan. Rustig blijven, rustig blijven en vooral rustig blijven.
 

Ik vroeg: “Wil je extra medicatie?”.  Ja, hij wilde extra medicatie. Ik vloog naar beneden. Joop gebruikt inmiddels een dubbele dosis pleisters en zo’n 6x per dag morfine maar je kunt daarnaast als ‘Rescue’ ook nog extra morfine geven. Het duurt wel weer even vóórdat dat werkt. Als je benauwd bent duurt dat natuurlijk lang. Ik vroeg: “Wil je zuurstof?”. Sinds enige tijd gebruikt Joop geen extra zuurstof meer. Het heeft namelijk weinig nut. Het zuurstofgehalte in zijn bloed is en blijft gewoon rond de 94%. Daar komt de enorme benauwdheid dus niet vandaan. Van de huisarts had ik gehoord dat extra zuurstof ook gegeven wordt bij doorbraakpijn, dat is pijn die door de pleisters en morfine heen komt. Dat wil zeggen vóórdat er bepaald is dat je standaardmedicatie omhoog gaat. Maar zuurstof geven ze ook als je zo extreem benauwd bent. Dat hebben we gedaan. Heel raar dat ik dermate rustig was, dat ik geen voorstel heb gedaan om de huisartsenpost te bellen. Je weet namelijk dat ook zij niks kunnen doen. Driss voelde de situatie weer feilloos aan. Ook hij lijkt moe van de gebroken nacht. Als Joop naar beneden ging, dan ging hij ook. Kwam Joop weer naar boven, dan kwam hij mee. Joop is nu aan de slaapmedicatie. Even bijkomen. Ik verwacht dus dat hij het grootste gedeelte van de dag in bed zal doorbrengen. En dat geeft allemaal helemaal niks. Wat we gehad hebben kan niemand ons meer afnemen. Gisterenmorgen om 11.00 uur is mijn nieuwe Samsung S6 gebracht. Ik kreeg ook een belletje van de GSM-dokter. De oude is niet meer te redden. Ik had hem toch weggebracht in de hoop de informatie uit de groepsapps en berichten van Joop aan mij te kunnen redden.

Ik hem nu mijn ouwe, vertrouwde, S5 in gebruik. En dat voelt lekker.