Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 148 minuten resterend

Project ‘S’ verloopt voorspoedig. Gistermorgen om 08.00 uur zijn de aannemers begonnen.
Al vrij snel was de tussenmuur ertussenuit en toen pas kreeg ik meer inzicht over hoe het gaat worden. Ze doen alles via het dak naar buiten dus binnen hebben we weinig last.
 

Joop zit in zijn slechte periode dus rond 11.00 uur trok hij het niet meer.
Er ligt een matras op de 2e etage dus hij is lekker een tukkie gaan doen.

Een grappig detail is, dat de deur op de 2e etage kapot is. Enige tijd geleden zijn we daar achter gekomen. Joop was het dakterras aan het opruimen. Ineens belde hij mij op mijn mobiel.

Ik dacht nog: ‘Het moet niet gekker worden’.  Hij belde met de vraag: ‘Wil je even de deur open komen doen?’. De deurklink zit los dus openmaken van binnen naar buiten is onmogelijk.
 

U begrijp dat ik het dan niet kan laten om voor het raam te gaan staan en te zeggen:

‘Zeg: lieve, lieve, lieve Yvonne. Wil jij de deur voor mij openmaken?’.  Ja, ik bespaar u weer de reactie van Joop. De aannemers komen uit Capelle dus die gingen tussen de middag naar huis om te eten. Wat een heerlijkheid want ook ik ben toen naar bed gegaan. Al dagen loop ik met barstende hoofdpijn die maar niet wil zakken.
Hele strips paracetamol vliegen er hier doorheen.
 

Om half twee kwam Yosh dus daar werd ik wakker van. Yosh is  ook lekker bezig in zijn huis en kwam mijn auto lenen om het vuilnis uit zijn kelder naar het milieupark te gaan brengen.