Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 98 minuten resterend

Zelfkennis is de eerste stap naar de overwinning. Het voelt goed dat ik besloten heb mezelf wat meer te laten vervangen. Op vergaderingen, bij de voorbereidingen van opnamedagen en tijdens opnamedagen. Je merkt dat iedereen het fijn vindt om een stuk van de verantwoordelijkheid van je over te nemen. }

Op 1 januari is er een flink aantal wetswijzigingen doorgevoerd. Dat heeft gevolgen voor het cursusmateriaal. Actualiseren, actualiseren en perfectioneren. Fiona is flink aan de slag. Ze zit op dit moment een flink aantal cursussen te doen die ze zelf heeft ingesproken. Teksten worden opnieuw ingesproken, wijzigingen doorgevoerd en alles wordt weer flink ‘opgepoetst’.

Dat is werk dat uiterste concentratie vergt. Iets wat normaal al moeilijk is en op dit moment een onmogelijk opgave. Zo ben ik ergens mee bezig en zo zit ik zelf weer een stukje toespraak te schrijven, vul ik een adres aan of bedenk ik ineens een foto. Ik ben dus heel erg blij dat die taken nu overgenomen worden.

Vandaag komt de huisarts weer. Dit keer met nog een andere arts. Dan gaat het gesprek weer over euthanasie of palliatieve sedatie. Het is belangrijk dat onze huisarts een back-up heeft. Hij is namelijk volgende week een week op bijscholing.
 

Mijn vader komt ook even langs. Zijn wekelijkse uitje. Hij kan zich dan even onttrekken aan zijn 24-7 mantelzorg. Mijn nichtje is mijn moeder dan aan helpen en hij kan dan even weg.
 

’s Avonds komt Joyce eten. Zij is de ex-vrouw van mijn neef Roy maar gewoon nog steeds een onderdeel van onze familie. We twijfelen nog even. Het worden pannenkoeken of Pizzarette. Die muts ziet er vast heel erg tegenop maar het gaat vast gezellig worden.