Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 104 minuten resterend

Uitgerust zijn is ook voor vandaag belangrijk. Om 09.30 kwamen ze de vernevelaar al brengen met een koerier. Nog een apparaat erbij. Dit keer om Joop minder benauwd te maken van het slijm.

Tussen de middag komt de huisarts wederom voor een gesprek. Hij is bezig geweest met het inschakelen van een tweede arts maar er ontbreekt toch nog een aantal feiten. Hij komt dus nog even langs.

 

Als het goed is komt er dan ’s middags ook nog een longverpleegkundige. Zij komt uitleg geven over het apparaat en de nieuwe medicijnen. Op afstand heeft Bianca van het IJsselland ziekenhuis het dus weer allemaal binnen no-time weten te regelen.

 

’s Avonds komt mijn zus met Patty en Roy. We gaan met hen zo’n gesprek doen net als met de broers van Joop. Een soort voorbespreking over wat onze plannen zijn.

 

Ik hoop zo dat ik met een lege e-mailbox en alle belangrijke lopende zaken afgehandeld te hebben, het weekend in kan. Dinsdag moet ik een dag werken. Daar zie ik enorm tegenop maar ik ga het wel doen. We hebben uitstel aangevraagd maar het bedrijf heeft het niet gekregen. Dat wil zeggen dat als ik dinsdag niet ga, ik het binnen 4 weken verplicht ben om in te halen. Anders heeft het bedrijf een heel groot probleem. Nou, dat is het laatste wat ik zou willen. Omdat ik geen idee heb hoe ik er binnen dinsdag en 4 weken voor sta, ga ik dus gewoon aan het werk. Inmiddels ben ik een paar weken thuis en het is best goed om er even uit te zijn. Een nieuwe training met door het bedrijf aangedragen punten geeft ook altijd weer veel energie.

 

Vanwege de afstand blijf ik normaal altijd overnachten. Dit keer ga ik gewoon lekker zo snel mogelijk terug naar huis.