Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 111 minuten resterend

Het zit erop. Vanavond sluiten we 2015 af. Eigenlijk ben ik ieder jaar op oudejaarsavond
een split second emotioneel. Altijd vraag ik me af: “Wat gaat het nieuwe jaar ons brengen?”.
Dat dacht ik ook vorig jaar op oudejaarsavond. Ik had nooit voor mogelijk gehouden wat ons in 2015
te wachten zou staan. Joop is met Yosh naar Alkmaar. San gaat de hapjes maken voor vanavond en ik, ik loop de laatste dagen een beetje met mijn ziel onder mijn armen.


Daar waar ik belangrijke zaken moet doen, zoals het versturen van rekeningen, de jaarafsluiting, het aanmaken van een nieuwe administratie voor 2016 en het vlottrekken van nieuwe projecten die ik begin 2016 moet gaan maken, doe ik niks. Tenminste alleen makkelijke dingen. Zo zit ik bijvoorbeeld de hele dag helpdesk te spelen.
Morgen gaat er van een aantal nieuwe vervoerscontracten een nieuwe contracttermijn in.

Voor een aantal van die cursussen heb ik de e-learning gemaakt. Je staat er dan versteld van hoeveel chauffeurs hun inloggegevens vergeten zijn. Die kunnen ze natuurlijk zelf opnieuw aanvragen maar het is natuurlijk makkelijker om het aan Yvonne te vragen. Een handleiding maken voor een nieuwe app, gewijzigde regels, een gevonden typefout, het is en blijft allemaal mensenwerk.

 

Er zijn nog steeds chauffeurs die de hele boel op stelten zetten omdat ze verplicht zijn om een bijscholingscursus te doen. Als ik een chauffeur met jarenlange ervaring ineens allemaal oefentoetsen of ‘Het Verkeersborden ABC’ zie doen, dan ga ik soms even mailen. Het is echt heel bijzonder. Ik heb een soort dashboard waarmee ik alle deelnames in het hele land kan monitoren. Gisteravond mailde ik ook een paar chauffeurs. Het bleek helemaal geen fout te zijn. Ze zaten gewoon lekker het hele lijstje met de beschikbare cursussen af te werken.
Het klinkt raar maar daar kan ik echt blij van worden.

Het geeft afleiding als je net weer lijstjes hebt zitten maken over een gesloten of een open kist, toespraken, volgauto’s of een bus en de muziek. Ik wens jullie allemaal een hele, hele fijne avond. Doe voorzichtig en wees lief voor elkaar. Zeg wat vaker dat je van elkaar houdt en stel geen dingen uit.

Ik sluit 2015 en dit hoofdstuk ‘Dromen verwezenlijken’ af. Morgen beginnen we aan een nieuw jaar en een nieuw hoofdstuk. Dit keer weet ik wel wat 2016 ons gaat brengen en dat is knap wat.

Het is en blijft bijzonder dat jullie allemaal de moeite nemen om mijn blog te lezen.  Zomaar ineens krijg ik dan een kaartje van een oud collega. Sterkte voor mij en Joop en beterschap voor Driss.

Of een privébericht op Facebook. Het voelt goed dat mensen met je meeleven.