De eerste kerstdag is anders verlopen dan we hadden verwacht en gehoopt.
Joop was ’s morgens te beroerd om naar Heerhugowaard te gaan.
 

Nadat ik hem had wakker gemaakt over zijn vader is hij door gaan slapen. Het duurde en duurde.
Om 13.00 uur dacht ik: ’Nu gaat het wel erg lang duren’. Om 13.30 nog geen teken van leven.
Om 14.00 uur met een bonkend hart naar boven. Het was voor de eerste keer dat mij echt angstgevoelens bekropen. De zuurstofmachine was het enige wat ik hoorde. Joop was in diepe slaap. Tot 16.00 uur hebben we lekker rustig aan gedaan.
 

Toen kwamen Yosh en San en lag het bezaaid met pakjes onder de boom. Ze hadden weer de grootste lol want ik ben heel nieuwsgierig en gek op pakjes. Zeker als ik niet weet wat erin zit. Gelukkig was het gelukt om ook voor Yosh en San dingen te kopen die ze nog niet wisten. Er was namelijk voor Yosh een paar dingen bij die hij samen met mij de dag voor kerst had uitgezocht. Yosh had voor Joop en voor mij ook nog een gedicht geschreven. Daar moesten we allebei wel even een traantje bij laten. Voor de rest was het leuk en gezellig.
 

Om zeven uur gingen we aan het voorgerecht. Carpaccio, dat vinden we allemaal lekker.

Na het voorgerecht gingen Yosh en San aan de slag voor het hoofdgerecht. We hadden gekozen voor iets simpels dat Joop erg lekker vindt en wat hij goed zou kunnen verdragen. Dat duurt alleen wel 40 minuten om klaar te maken. Op het moment dat ze hem in de oven wilde schuiven keek ik op mijn telefoon. Ik had 2 gemiste oproepen. Waarschijnlijk stond mijn geluid zacht. Mijn schoonzus Ciska had gebeld met de vraag of ik even terug wilde bellen. Toen ik belde bleek dat de situatie met mijn schoonvader ernstig verslechterd was.

Ze waren van plan hem onder narcose te brengen en om hem te gaan beademen. De kans dat hij daar nog uit zou gaan komen was maximaal 10 procent. Als we hem nog wilden zien, was het verstandig om naar het Medisch Centrum Alkmaar te komen. Daar hoefden we geen minuut over na te denken. Ik had gelukkig pas een half glaasje wijn op dus ik kon rijden. Yosh en San gingen mee.