Vorig jaar heeft Yosh het ouderlijk huis verlaten, zoals ze dat noemen. Een heel klein huisje achter de Goudsesingel met wat hulp van paps en mans. Verder een vriend (Marijn dus), die - om de kosten te dekken - bij hem in huis woont.

Er was een kleine verbouwing nodig om de slaapkamer van Yosh af te scheiden van de woonkamer. Yosh had toen nog verkering met Zoë. Ook nu zijn die gescheiden slaapkamers wel makkelijk.

In de kelder van het huis stond een grote kluis. Afgesloten en zonder sleutel.
Bij de koop moest Yosh voor akkoord tekenen dat de kluis mocht blijven staan.
Al direct werden we gek van nieuwsgierigheid wat er in die kluis zou zitten?
Yosh had het er iedere keer over dat hij geen nacht zou kunnen slapen zonder het te weten. Dat is in de praktijk reuze meegevallen.

Toch ben ik toen gaan bellen naar een bedrijf om de kluis open te maken. Die meneer vertelde dat het in de praktijk meestal reuze tegenvalt. Vaak zijn het uit oude, verlaten gebouwen, meegenomen kluizen.  In negen van de tien gevallen zijn ze altijd leeg.

We hebben er toen nooit meer wat mee gedaan. Inmiddels woont Yosh er al ruim 1 jaar.