Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 230 minuten resterend

Toen ik terugkwam van de kapper was de fotograaf al aanwezig. Dick is één van de twee fotografen die wij  vaak meenemen naar filmopnames.  Hij had contact opgenomen met mijn neef Rob.
Of hij een helpende hand kon bieden bij de belichting. Buiten dat Rob mijn neef is, werk ik al sinds de start  van mijn bedrijf met hem samen voor de filmopnames.

Ik dacht nog:  ”Die twee verlaten hier zwaar getraumatiseerd het huis”.
Rob had Dick al een beetje op de hoogte gesteld van het soms baldadige gedrag van Joop.
 

Dick kan op een filmopnamedag krankjorum van mij worden. Ik vlieg dan van hot naar her, wijzig mijn plannen, kom chaotisch over en lijk voor buitenstaanders net niet te weten wat ik nou precies wil. Dit keer was dat heel anders. Ik wist precies wat ik wilde.

 

We gingen foto’s maken zoals wij ze in gedachten hadden, op plekjes die ons dierbaar zijn.
Dick ging onze wens technisch realiseren. We begonnen met foto’s van Joop en mij aan het water.
Na 2 foto’s brak ik. Joop fluisterde nog: niet huilen. Mislukt. Dick anticipeerde op de situatie.
Hij ging onverstoord door met de foto’s van Joop en Yosh en de konten.

Hij zag er de humor wel van in. Inmiddels had ik mezelf herpakt en liet ook mijn kont maar even fotograferen.