Vanmorgen heb ik met Joop lekker nagepraat over onze belevenissen. Hij had met
zoveel mensen fijn gepraat. Met niemand over zijn ziekte of zijn korte levensverwachting.

Heb je dan geen heerlijk gezelschap om je heen?
 

Alle herinneringen komen weer boven. Hoelang had hij Fred niet gezien? Die heeft inmiddels
een buikje, volgens Joop. Sorry Fred. Nico was weinig veranderd. Complimentje Nico.
Oh, en die vrouw van Nico daar had hij ook nog leuk mee zitten praten. De inpandige rokersruimte
was een succes, net als het hele feest. Af en toe moest ik als de boze nicht ze daar weg gaan slepen.
De bediening was fantastisch. Bedankt Marijn en Nicole.
 

Joop had ook gezien dat Miranda een dikkere kont had gekregen, sorry Miran. Maar wat ben ik ongelofelijk trots op je dat je zo geschrokken bent van de situatie van Joop dat je direct bent gestopt met roken. Het dansen ben je er niet door verleerd. Binnenkort gaan we voor die High Tea. Beloofd is beloofd. Ja en Joop heeft altijd een uitgesproken mening. Dit keer ging die mening over wat hij ervan vond dat sommige mensen niet gekomen waren.

Daar had ik ook een verhaaltje over geschreven. Ik heb besloten dat niet te plaatsen.

Geen negativiteit na zo’n feest. Ik kan maar niet wachten op de foto’s.

Ik ben al zo zenuwachtig. Morgen een fantastische dag. We beginnen met de glazenwasser, dan de vloerbedekking, het verhuizen van het waterbed, het ophangen van de vitrage en de gordijnen.
Dan komen de foto’s  Wat wil een mens nou eigenlijk nog meer?