Een vast onderdeel van de cursus is het aantoonbaar behandelen van het in te vullen evaluatieformulier. Het staat in het reglement, ik heb het niet zelf verzonnen. Op het evaluatieformulier staat een vraag over wat chauffeurs ervan vinden om via de Sociale Media op de hoogte gehouden te worden van wijzigingen? Er is namelijk nog nooit zoveel gewijzigd in de wetgeving voor taxichauffeurs als de laatste jaren.

Soms heb ik het idee dat ik het zelf nog niet eens meer kan volgen, laat staan de chauffeurs.

Als iemand dan voor de eerste keer op Facebook komt, komen ze natuurlijk informatie tegen over mijn thuissituatie. Vanaf dag 1 hebben wij besloten volledig open te zijn over wat er speelt.

Dat geeft mij de kans mezelf te zijn. Soms even niet te werken of afspraken te annuleren als het nodig is. Ik vertel dus in 1 sheet wat er aan de hand is en we gaan dan verder met de cursus.

In de cursus is er namelijk altijd tijd voor gezelligheid, een lach en een dolletje. Zonder de voorinformatie hoeft iemand dus niks te merken over wat er speelt. Al jaren heb ik die knop wel gevonden. Hoe ik mezelf ook voel, een cursist zal daar weinig tot niks van merken.
 

Het is me in al die jaren pas 1x overkomen dat een cursist zag dat ik gedurende een training iedere keer paracetamol aan het slikken was. In de pauze kreeg ik alleen de opmerking: U heeft er al 4 op, hoor.

Hij had helemaal gelijk. Alleen de pauze gaf mij pas de gelegenheid om naar mijn auto te lopen voor mijn speciale medicijnen tegen migraine. Die horen natuurlijk gewoon in mijn tas te zitten.
 

Op het evaluatieformulier stellen we vragen als: Wat vindt u ervan dat u de jaarlijkse cursus nu online mag volgen? Wat zou u ervan vinden als de 2-jaarlijkse ook online mag?  Waar zoekt u informatie over voor op uw bedrijfsschool?  Het voelt voor mij gewoon heel raar als mensen na een gezellige en hopelijk leerzame middag of avond naar huis gaan en dan later lezen wat er aan de hand is.

Dan maar met de billen bloot. Alleen niet letterlijk.  En dan ineens schiet er een cursist vol.

Het blijkt dat haar vriendin, een chauffeuse van het bedrijf en dus een oud cursist van mij in dezelfde situatie zit. Zij maakt dus van dichtbij hoe het daar is. Nelleke is 49 jaar en heeft 2 kinderen. Eén van 16 en één van 20. En zo heeft iedereen zijn of haar eigen leed, is iedere situatie uniek en is het zo belangrijk van het leven te genieten.