Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 113 minuten resterend

Mmmmmmmm, de tweede kerstdag heerlijk rustig, samen doorgebracht.

Veel slapen, luieren en af en toe wat eten en veel praten. De hele dag hebben we de groepsapp in de gaten gehouden en we kregen positieve berichten vanuit Heerhugowaard en Alkmaar.
Voldoende om met een gerust hart thuis te blijven. Yosh en San gingen kerst vieren bij de familie van San. We kregen leuke foto’s binnen in feestkleding. Op de een of andere manier was ik wel de hele dag een beetje down.

Geen idee of ik niet met de teleurstelling van de 1e dag kon omgaan of omdat het allemaal zo dubbel is. Nu de dagen voorbij zijn is het gevoel gelukkig weer grotendeels verdwenen.

Vorig jaar maakte ik kalkoen voor mijn ouders maar gelukkig hebben ze die nu bij Patty, de dochter van mijn zus, kunnen eten. Zo waren ze toch 2 dagen onder de pannen.

 

Gisteren het besluit genomen om toch maar de kaartjes voor oudejaarsavond te bestellen.
Helaas pindakaas. Nu is overal alles uitverkocht. Vorige week informeerde ik naar die boottocht van de Spido die naar het vuurwerk zou varen. Het was toen nog te onzeker of Joop dat die paar uur zou volhouden. Nu lijkt het erop dat het gaat lukken. Ook het buffet bij Hotel Intel en de partij op de Euromast zijn vol. Waarschijnlijk gewoon thuis en dan maar kijken of we nog naar het vuurwerk rijden of het vanaf het dakterras gaan bekijken. Eigenlijk is alles goed, heb ik nu bedacht.

 

Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik ben wel een beetje het idee kwijt welke dag het is. Vandaag in ieder geval lekker opruimen, in de revisie, langs mijn ouders en mijn zus. Ook Joop ga ik proberen te motiveren om in de revisie te gaan. Hij lijkt inmiddels op de kerstman. Die is nu terug naar Lapland dus kan die baard er bij Joop ook wel af. Het is fijn om te zien dat de ernstigste bijwerken van de bestralingen over lijken te gaan. De afgelopen dagen leek het erop dat zijn hoofd volledig aan het gloeien was. De hersenen lagen nog wat na te pruttelen. Dat gloeien neemt nu af. Gisteren heb ik ook nog veel gelezen over hoe het nou allemaal zit als hij een behandeling gaat krijgen met Nivolumab. Dat is immuuntherapie. Geen anti-overgeefschema, ik lees weinig bijwerkingen en 1 keer in de 2 weken toedienen via een infuus. Dat duurt een uur.

Ik kan gewoon niet wachten tot het 4 januari is. Ik ben ook zo benieuwd of we dan gelijk te horen krijgen of hij ervoor in aanmerking komt. Ik probeer er maar niet teveel op te hopen. Ik merk immers aan mezelf dat ik in deze dagen niet zo goed met teleurstellingen kan omgaan. Nog een keer gekeken. Ja, het is zondag.