Vandaag heb ik toch maar even contact opgenomen met de huisarts. Joop heeft sinds gisteren ineens enorm dikke enkels van het vocht. Ik heb de huisarts beloofd dat ik zou bellen als er veranderingen zijn, dus dat heb ik gedaan. Natuurlijk was Joop weer niet blij met mij.
 

In de ochtend belde ik naar de assistente en na het spreekuur zou de huisarts mij terugbellen.

Toen hij belde vroeg hij om wat ‘specifieke’ kenmerken. Ik vertelde hem dat ik wel even een foto wilde mailen. Daar wilde hij niks van weten. Hij wilde Joop zien.  Ik zei: ”Ja, maar hoe?”.
“Nou gewoon, ik kom zo even langs”. Wij voelen ons nog steeds bezwaard als we de huisarts meer moeten belasten dan nodig is. Toch wilde hij graag komen.
 

Joop zat nog in zijn badjas dus die ging zich snel aankleden. Ook ik ging me optutten. Joop was inmiddels zo’n 36 uur op. Slapen was de afgelopen nacht echt onmogelijk. Hij was - als hij ging liggen - gewoon veel te benauwd. Ik heb heel veel geslapen. Na ons bezoek gisteren was de hoofdpijn zo extreem dat ik ben gaan slapen. Iedere keer als ik wakker werd, was de hoofdpijn nog niet gezakt en ging ik weer verder met slapen.
 

Het was de bedoeling dat ik gisteren even langs mijn ouders zou gaan. Ik had ook een doos met koekjes van de Koekela voor mijn ouders meegenomen. Het zat er alleen niet in. Ergens rond middernacht was ik weer even wakker en ging ik bij Joop kijken. Die zat in het kantoor, klaar om de Super Bowl te gaan kijken. Op zijn bureau stond de doos van de Koekela. Ik schrok en vroeg: “Wat heb je gedaan?”.
“Nou, er stond nog zo’n doos in de koelkast”. Hij wist niet dat die doos voor mijn ouders was dus hij was er lekker aan begonnen. Heerlijk toch? De halve doos was leeg.
 

Het vocht was extreem maar er was zo te horen gelukkig nog geen sprake van vocht achter zijn longen. Zijn zuurstofwaarde was goed alleen zijn hartslag wederom veel te hoog. Zijn hart is dus flink aan het pompen om de zuurstof rond te krijgen. Lopen en bewegen zou goed zijn voor het vocht maar dat is natuurlijk bijna onmogelijk. Ik vertelde de dokter dat ik ooit speciale kousen had gekocht. Dat was omdat ik een keer bijna 10 uur gevolgen heb net na een knieoperatie. Toen had ik ook enorm veel last van vocht in mijn enkels. Dat wilde ik met onze reis naar Curaçao voorkomen. Ik moest de kousen pakken van de dokter want hij wilde die wel even zien. Volgens de dokter was het een goed idee dat hij die kousen zou dragen. Joop leek er zelfs enthousiast over. Ze waren namelijk gewoon zwart dus ze staan goed bij zijn trainingsbroek. Ik maakte nog even een foto vóórdat zijn voeten ingepakt werden. Natuurlijk kon ik het niet laten om iets te zeggen over zijn voeten. Want eerlijk is eerlijk: ze zijn echt wel heel lelijk. Daar kan ik niet tegenop.