Vandaag was de situatie te slecht om het weekend in te gaan. Zeker een weekend met een feestje. In de ochtend heb ik contact opgenomen met het ziekenhuis. Binnen een uurtje belde onze arts, Dr. Dezaire, terug.  Toch maar even naar de spoedeisende hulp voor controle. Zou het hartvocht toch terug zijn? Ik vertelde aan de dokter dat Joop onder geen beding zou willen blijven. Zaterdag is namelijk de 80e verjaardag van zijn vader. Daar kijkt hij al een tijdje naar uit.
 

Dr. Dezaire stelde mij gerust. Als het hartvocht terug zou zijn dan zou er pas maandag een opname volgen.  Hij wilde kijken of Joop medicijnen kon krijgen om het weekend door te komen. Op naar de spoedeisende hulp. Daar werken overigens wel lekkere dokters, volgens Joop. Ben ik jaloers, een beetje wel. Waarschijnlijk wil ze hem alleen niet van me overnemen in deze toestand. Hij heeft wel iets nieuws gevonden om mij mee te pesten. Daar heeft hij zelf nog de meeste lol om.

Ook op de spoedeisende hulp weer gelachen. Joop vroeg zich even af waarom het spoedeisende hulp heet. We waren er namelijk weer een uurtje of drie.

Alles is gedaan. Bloed prikken, borsfoto, een hartfilmpje en later een echo van het hart.

De diagnose: geen vocht in het hart. Dat is goed nieuws. Waarschijnlijk komt de flinke pijn en de druk op zijn borst toch vanuit zijn maag. Waarschijnlijk begint die toch teveel last te krijgen van de enorme bergen medicijnen die er naar binnen gaan. De dosis maagbescherming is verhoogd en hij heeft andere pijnstillers gekregen. Dinsdag bespreken we de foto's na met Dr. Dezaire.

Dit keer blijkt de chemo op woensdag te zijn. Nu wijken we samen af van onze cyclus.