Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 198 minuten resterend

Na het bezoek aan het kantoor zijn we direct langs het IJsselland gereden.
De medicijnen lagen keurig klaar. Al met al was het een kort en snel rondje.
Zo zijn we er toch nog even uit geweest. We wilden snel terug want net voor
ons vertrek kwam Driss aanlopen. Dan is het ook zo zielig om hem eruit te zetten.
Hij mocht dus even binnen wachten tot we terug waren.
 

Joop had vreselijk honger maar kon maar niet bedenken wat hij zou willen eten.
Ik wil alles voor hem maken maar alleen al het idee maakt hem misselijk.
 

Het enige wat het de afgelopen dagen goed doet is een boterham met oude kaas en yoghurt.

Ik kwam met een voorstel. Als ik ziek ben geweest van een migraineaanval kan ik daarna ook
misselijk worden van iedere gedachte aan eten. Het gekke is dat iets van Mac Donald dan wel lukt.

We reden dus langs de Mac Donald voor een Big Mag. Uh, die is hem niet zo goed bekomen.

Ik kreeg 5 minuten na het verorberen wat verwensingen naar mijn hoofd over mijn idee voor Mac Donald.
Joop is maar gelijk naar bed gegaan. Ik ben schijnbaar op de bank in slaap gevallen.
In ieder geval zaten we gezellig om 02.00 uur samen op.
 

Laurence was nog wakker want die stuurde een paar lieve berichtjes op Whatsapp. Laura plaatsje wat
foto’s op Facebook en zo was ik ook weer een beetje op de hoogte van het wel en wee van iedereen.
 

Dan maar even aan de administratie en straks nog even lekker terug. Ik hoop dat de zondag iets beter
zal verlopen dan de zaterdag. Wellicht vanavond nog een update.

Ik hoop dat ik dan kan schrijven dat hij zich weer kiplekker voelt.