Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 111 minuten resterend

Een nieuw jaar, een nieuw hoofdstuk.  Ik wil iedereen een heel fijn, liefdevol en vooral gezond 2016 wensen. Natuurlijk ook namens Joop, Yosh en Sandra. Veel mensen hebben vast op oudejaarsavond een split-second of een beetje meer aan ons gedacht. We hebben een lekkere, rustige maar liefdevolle avond gehad.
En natuurlijk hadden wij, net als u waarschijnlijk, teveel hapjes.

Ik heb als een berg opgezien tegen deze avond. Gelukkig is het me meegevallen. Natuurlijk zijn er traantjes gelaten maar gelukkig niet zoveel als de afgelopen week en het lukte Yosh, San en mij gelukkig snel om onszelf te herstellen.

 

Was het de rust omdat we thuis waren? 

 

Was het de flinke dosis ‘Valdispert voor stressmomenten’ die ik ingenomen had?

Of was het omdat Joop een paar keer aangaf zo blij te zijn om thuis te zijn.

Achteraf was het de juiste keuze om het vuurwerk vanaf de TV en vanuit de tuin te bekijken.

In de vooravond hebben we een spelletje gespeeld. De jonkies tegen de oudjes. Een app op je telefoon waar je 30 seconden hebt om je teamgenoot zoveel mogelijk van de 5 woorden die je op je lijstje hebt staan, te laten raden. Tot groot ongenoegen van Yosh en San hebben Joop en ik gewonnen. Natuurlijk moest er even een screenshot gemaakt worden voor op de groepsapp met de Botterhuizen. Die zijn allemaal fanatiek als het gaat om het winnen van spelletjes.
 

Er kwamen oude herinneringen boven over dat Yosh vroeger ook al slecht tegen zijn verlies kon.
Binnenkort gaan we een avondje Monopoly spelen. Ik ben benieuwd hoe dat zal aflopen want daar schijnt ook San bloedfanatiek in te zijn.
 

Driss was de hele avond doodsbang voor het vuurwerk. Het was echt heel zielig om te zien.
Even dacht ik dat hij weer ziek aan het worden was. Gelukkig bleek het toch gewoon de angst te zijn.

Het was vreemd om helemaal niet even te bellen om twaalf uur. Normaal was ik altijd bij mijn ouders,
belden we met schoonouders, broers, neefjes, nichtjes enzovoorts. Nu was het stil, doodstil.

Ik kon het zelf ook niet opbrengen om te gaan bellen omdat ik bang was dat het dan alsnog mis zou gaan. Yosh en San zijn rond half één vertrokken en Joop en ik hebben ze uitgezwaaid.

Daarna zijn we vrij snel naar bed gegaan.