Leen zorgt al weken voor de plantjes in onze nieuwe voortuin.

Als hij ze geen water had gegeven was alles nu waarschijnlijk al dood.

Hij kan zijn zinnen verzetten met lekker tuinieren, ik met verhaaltjes schrijven.

Zo doet iedereen zijn ding. Gelukkig is de prognose/levensverwachting bij Leen minder desastreus dan bij Joop. Ze gaan hem behandelen en dan mag hij nog een tijdje mee.
Gelukkig maar want dan kunnen hij, Mieke en haar en zijn kinderen nog lekker van elkaar genieten. En wij genieten mee.

Al is het maar van de mooie plantjes en het gevoel dat wij Mieke, Leen en de kinderen willen geven dat wij er altijd voor hen zullen zijn. Buren, het is zo fijn om goede buren te hebben.
 

Ze zullen ons niet zien in ‘Bonje met de buren’.

Tenzij Leen natuurlijk mijn plantjes gaat verwaarlozen. Leen, je bent gewaarschuwd.