De naam Driss komt uit de film ‘Intouchables’, de Franse benaming voor ‘De onaantastbaren’. 
Driss is de kat van buren aan de overkant van het water. Joop en ik zijn gek op hem.
De hele buurt heeft een hekel aan Driss. Hij is namelijk nogal brutaal, hij komt je huis in,
loopt over je toetsenbord en wil altijd eten. Indien noodzakelijk pakt hij het zelf.
 

Driss staat rechtop tegen de ramen, ook als ze net gezeemd zijn. Bij een open deur probeert hij de hordeur eruit te rammen en bij half geopende luiken doet hij een poging om binnen te komen. Zo erg dat je echt denkt dat er wordt ingebroken. Hele dagen is Driss bij ons. Hij gaat soms even weg om snel weer terug te komen.
Af en toe houden we contact met de, zoals wij ze in ons telefoonboek hebben staan,
‘moeder van Driss’. Zij weet dat Driss in goede handen is.
 

Joop is ook in goede handen. Het voelt alsof iedereen van het IJsselland ziekenhuis zich over hem heeft ontfermd.  Eigenlijk heeft Joop niks met katten. Ik probeer hem al jaren gek te maken maar het is tot op heden niet gelukt.
Op de een of andere manier heeft Driss Joop betoverd. Net zoals ik jaren geleden. Het is ook werkelijk ontroerend hoe lief Driss voor Joop is. Dit weekend wilde hij bijna in hem kruipen, net als ik. Met mij heeft Driss minder.
Met regelmaat krabt en bijt hij mij. En dat terwijl hij toch gratis kost en inwoning heeft. Volgens Joop moet ik hem wat meer met rust laten, Driss dan. Driss blijft komen, ook nu Joop tijdelijk in het ziekenhuis verblijft.
Hij zoekt en doet nog lelijker tegen mij.

Ik praat veel tegen Driss deze dagen. Hij zegt niks terug en dat is heerlijk. Net als mijn toetsenbord.
Vandaag had Driss een verrassing voor Joop meegebracht. Net voordat ik wegging lag het bij de auto.
Ja, is het de bedoeling dat ik ook dat meeneem? Hij gaf geen antwoord.
 

‘Intouchables’, de Franse benaming voor ‘De onaantastbaren’.  Lang hebben wij ons zo gevoeld.