‘Ze schieten als paddenstoelen uit de grond’. Als het om de krokussen gaat krijgt iedereen daar een blij gevoel van. Met tumoren is dat minder, dat kan ik u verzekeren. Verdomme wat is er allemaal aan de hand en waarom heb ik zo heel sterk het idee dat het steeds meer foute boel is? Wellicht gewoon omdat ik ergens diep in mij nog een heel klein stukje had zitten dat dacht: “De wonderen zijn de wereld nog niet uit” of
“Joop is jong en sterk”, misschien staat het wel even stil. Nou, het staat verre van stil. Het voelen en zien van de tumoren is confronterend. Dat kun je voorkomen door niet te kijken of niet te voelen. Toch gebeurt dat zeker ’s avonds als we gaan slapen. Gisteren gebeurde het onverwachts en daar schrok ik van.
We zaten heerlijk te eten met de vrienden van Joop. Ik zag hoe hij aan het genieten was. Ik sloeg mijn arm om Joop zijn schouder en wreef over zijn rug. Ik vroeg iets in de trant van: “Heb je het naar je zin?”.
Een beetje een domme vraag want hij glom van oor tot oor. Bij het over zijn rug wrijven voelde ik ineens een nieuwe tumor. Dat blijft dan schrikken. Net zoals het heel erg schrikken was toen Joop gisteravond aangaf dat hij ineens heel dikke enkels heeft. Volgens Joop komt het van het vele zitten en steeds minder lopen.

Ik heb het nagezocht en dat is inderdaad mede een oorzaak. Alleen meer dan een paar meter lopen zit er niet in vanwege de extreme kortademigheid en het oplopen van zijn hartslag. Gelukkig heeft hij naar mij geluisterd en vannacht een paar uur met zijn benen omhoog gezeten. Gecontroleerd heb ik het niet want ik kon wel slapen.

Zelf word ik de laatste dagen geteisterd door migraine aanvallen. De ene volgt de andere op en om die reden zijn de strips paracetamol en de Immigran niet aan te slepen. Ik maak me geen zorgen. Het is migraine die veroorzaakt wordt door veranderingen in de hormoonhuishouding om het zomaar te schrijven. Het is dus zeker weten morgen of overmorgen weer weg. Ik kan niet wachten want ik baal ervan als een stekker. Weer zoiets van: “Ik kan het er even niet bij hebben”. Joop stuurt mij dan naar bed, meestal luister ik dan en knap ik daar ook wel wat van op.
 

Vandaag kijkt hij uit naar de wedstrijd en krijgen we bezoek van zijn broer Ruud en zijn vrouw Iris. Gisteren was het 1-0 voor Nederland, ik ben benieuwd wat het vandaag gaat worden? Joop is voor Ajax en Yosh voor Feyenoord. Sandra bracht gisteren Courgettesoep mee voor Joop. Ze had haar zelf gemaakt. Ja, dan kan ik natuurlijk niet achterblijven. Ik ga zo aan de slag om een heerlijke, verse groentesoep te maken. Eens kijken of ik daarmee kan scoren.