Vrijdagmorgen, een nieuwe kracht. De stukadoor. Een jonge gast geregeld door onze aannemer. Zijn naam is Ronald. De aannemer had natuurlijk ook weer allerlei instructies gehad. Je komt niet aanzetten met zo’n klotenklapper hoor.
 

Nee, hij had een hele speciale. Er zit namelijk nogal wat verschil in stukadoors. Voor ons had hij een speciale uitgezocht. Nou, dat klopt. Donderdagmiddag kwam hij meten en hij had ook een brutale vraag. Hij wilde vrijdagmorgen graag om zeven uur beginnen. Nou, dat is voor ons geen enkel probleem.Ik ben er altijd rond 5 uur uit en Joop vaak nog eerder. 

Hij vertelde dat hij op het laatste moment was ingehuurd en daar werk voor moest verplaatsen.

Ik vertelde dat - toen onze aannemer hoorde van onze situatie - hij direct wilde beginnen. Ohhhhhh, waarom dat? Ik vertelde: “Mijn man is ernstig ziek en hij heeft nog een korte levensverwachting”. Het enige wat hij zei was: “Waarom ga je dan in hemelsnaam verbouwen?”.
 

Waarschijnlijk iets wat andere mensen zich alleen afvragen. Ik vertelde hem dat het iets is waar Joop en ik enorm van kunnen genieten. Dat ons huis onze lust en ons leven is en dat we liever verbouwen dan een buitenlandse reis gaan maken. Joop lag te slapen dus die zag Ronald vrijdagmorgen voor het eerst.