Yosh kwam na het lezen van het blog zelf ook nog met een paar leuke anekdotes die hem te binnen waren geschoten tijdens het lezen van mijn verhaal over de hersenvliesontsteking van Joop.
Er waren ook dingen die hij vergeten was. Wat zitten onze hersenen toch raar in elkaar.

Soms kun je iets vanuit je jeugd prima herinneren en dingen van slechts een aantal jaren geleden kunnen volledig verdwenen zijn. Het lijkt hem toch te zitten in de dingen die indruk hebben gemaakt. Nou, indruk heeft die hersenvliesontsteking zeker gemaakt.

In die tijd lukte het mij nog weleens om verbouwingen te regelen zonder Joop. Als hij dan thuis kwam van een reis voor zijn werk, was het huis ineens alvast geschilderd, een reparatie gedaan, enzovoorts. Normaal deed ik ook altijd het oriënterend vooronderzoek. Joop was altijd aan het werk en ik toen nog minder. Ik ging dan alle winkels langs voor stukjes behang, gordijnen, een tegel, enz. Samen gingen we dan kiezen.
 

Ik vergeet nooit meer dat ik bij een winkel vroeg om een stukje gordijn. Ik wilde de kleur van de verf namelijk precies laten mengen zodat de gordijnen en de muur 1 kleur waren. Dat was onmogelijk. Ok, dan niet. Mevrouw, ik wil graag deze gordijnen. Hoeveel meter? 
Nee, geen meters ik wil 10 centimeter. Ik kocht tien centimeter en we hebben er jaren plezier van gehad dat de gordijnen exact dezelfde kleur hadden als de muren.
 

Hoe anders is het nu. Druk, druk, druk. Geen oriënterend vooronderzoek. Op sommige dagen tijdens de verbouwing afwezig. En dus vandaag samen op stap om alles uit te zoeken.

Gaat ons huwelijk deze dag overleven? Ik denk het wel maar het is wel wennen.