Een rustig weekend met weinig nieuws. Van heel veel hectiek, lachen en dollen terug in de stilte.
En dan ineens overvalt alles je weer. Joop heeft op dit moment totaal geen energie.
Hij is compleet uitgeput na alleen maar even de tuin een stukje vegen. Hij gaat vaak terug naar bed. Alleen slapen lukt slecht en ook wel slapen brengt geen verbetering. Zijn hartslag is behoorlijk hoog.
 

Van mijn nicht hebben we een harstslag- en bloeddrukmeter te leen.

Hij is getest. Zelf had zij last van extreem hoge bloeddruk. Wel slim, ze had het apparaat meegenomen om haar uitslag te vergelijken met hoe ze hem in het ziekenhuis meten.

Daar hoef ik me dan geen zorgen over te maken. Bovendien doe ik netjes mee met meten
en zie je een duidelijk verschil tussen de bloeddruk en hartslag van Joop en van mij.
Ik zit altijd behoorlijk laag. Googelen leverde op dat zijn verhoogde hartslag bij rust toch echt te maken heeft met een probleem in de longen.
 

Uiteindelijk ben ik dan toch wel blij dat we morgen langs mogen bij de cardioloog.

We krijgen dan gelijk de uitslag van die echo en weten we of er ook weer sprake is van vocht in en om het hart. Gelukkig heeft hij geen pijn meer op zijn borst.
 

Gisteravond was het plan om nog even een ijsje te gaan eten op de Meent. Dat is er niet meer van gekomen. Ik sloot de avond af met barstende koppijn en ben vroeg naar bed gegaan.
 

Om drie uur las ik mijn e-mails op mijn telefoon en zag dat Rob bezig was met het monteren van de films van afgelopen vrijdag. De verleiding was groot om eruit te gaan. Toch ben ik blijven liggen.

Ik ga een nieuw hoofdstuk aanmaken. Chemo 2, week 1.
 

Morgen meer nieuws over ons bezoek aan de cardioloog.