We proberen onze eigen zorgen even aan de kant te zetten en zijn in gedachten veel bij de vader, moeder, broers en schoonzussen van Joop. De situatie is verslechterd.

Gisteren herkende mijn schoonvader mijn schoonmoeder niet meer. Hij was volledig de weg kwijt. Volgens de artsen komt dit omdat zijn bloed zich aan het vervuilen was. Dit door het uitvallen van de nierfunctie. Gisteren is besloten om hem alsnog aan de beademing te leggen. Verder ligt hij aan de dialyse. Op zijn minst voor 48 uur. Sinds gisteren zijn we dus de 48 uur aan het aftellen. Ja, en dan krijg je foto’s binnen van vaders aan de beademing. Dan is het heel anders aan het bed zitten.

De mooie herinneringen, de unieke momenten, alles komt natuurlijk boven. Ook die jongens gunnen hun vader dit natuurlijk niet. Zo’n vitale man die 2 weken geleden Yosh nog allemaal prachtige tips heeft gegevens over een verbouwing die hij ooit graag thuis zou willen laten uitvoeren.
 

Gisteren viel het kaartje in de bus met het bedankje voor de prachtige dag die ze gehad hadden.
Eerst op visite bij Yosh en toen hier bij ons. Ze waren zo enthousiast over onze nieuwe slaapkamer.

Zo snel kan het dus gaan, net als de situatie met Joop. Morgen, op oudejaarsdag is er een gesprek met de artsen. Alle broers mogen daarbij aanwezig zijn. Joop hoopt daarbij aanwezig te zijn.

We zijn dan op tijd terug om oudejaarsavond te vieren. We vieren het uiteindelijk thuis.

Het is niet gelukt om kaartjes te regelen om vanaf een locatie het vuurwerk te bekijken.

Yosh en San komen en na twaalf uur gaan ze nog naar vrienden.
 

Eén ding is zeker. 2016 gaat een heel ander jaar worden.