Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 156 minuten resterend

Joop heeft zich prima vermaakt. Hij heeft mij zelfs nog vreselijk uit de brand geholpen.
Zo nu en dan ben ik verstrooid, chaotisch en slecht met de focus.

Normaal kan ik daar ook wat van maar nu is het gewoon moeilijker om mezelf te concentreren. Zo nu en dan dwalen toch je gedachten enorm af.

Toen ik op het punt stond te vertrekken naar Sas van Gent regende het bakken uit de hemel. Mijn spullen moesten allemaal in de auto en Joop ging mij helpen.
Ja, eerlijk is eerlijk. Hij hoeft niet uit te kijken voor zijn haar.

 

Ruim op tijd vertrok ik dus op weg naar Sas van Gent. Lekker op het gemak rijden want ik ga altijd over België. Net voorbij Hendrik Ido Ambacht schoot ik in de stress. Heb ik nou mijn certificaten, presentielijsten en evaluatieformulieren? Ze lagen namelijk netjes in plastic mapjes klaar op mijn bureau. Keurig per bedrijf.  In die regio is het namelijk gewoon dat bedrijven de trainingen combineren.
 

Omdat het zo regende ging ik Joop bellen. Hij nam niet op. Tientallen keren liet ik verschillende telefoons overgaan. Hij was natuurlijk alweer in de schuur.

Toen ik bijna bij de Moerdijk was ben ik gestopt op een parkeerplaats.

Gelukkig belde hij terug.

Ja, alles lag op mijn bureau. Hij is in de auto gesprongen en naar mij toegereden.
Nou, is dat niet vreselijk lief? Is hij milder geworden? Is het de Dexamethason?

Ik heb geen idee maar hij was mijn reddende engel.