Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 118 minuten resterend

Ook tegen oudejaarsavond zie ik enorm op. Op sommige momenten lukt het mij gewoonweg niet om even te huilen. Dat is vervelend voor Joop maar inmiddels begint hij eraan te wennen.

 

Hij laat me dan maar gewoon even. In de meeste gevallen lukt het mij vrij snel om mezelf te herstellen.
Al voordat Joop ziek werd had ik het idee dat ik heel graag een keer vanaf één van de hotels met uitzicht op de Erasmusbrug naar het vuurwerk zou willen kijken. Toen ik eenmaal ging kijken was het natuurlijk alweer veel te laat. Alles is vol. Er zijn nog wel kaarten voor een partyboot. Die vaart dan rond 20.00 uur uit en is  na het vuurwerk terug.

Je ziet het vuurwerk dan vanaf het water. Op zich lijkt mij dat ook hartstikke leuk. Alleen het idee benauwt mij ook wel. Ik wil altijd graag de regie in  handen hebben en wat als Joop te slecht is? We stellen onze plannen dus gewoon uit tot de laatste dag. Ook als we thuis blijven is het goed. Gelukkig is het mij gisteren gelukt wederom een project af te ronden. Dat wat echt heel noodzakelijk klaar moest zijn is klaar. Dat geeft een fijn gevoel.
Er komen nu nog wat kleine aanpassingen maar die doe ik tussendoor.
 

De afgelopen week, toen het zo slecht was met Joop, lukte het mij gewoonweg niet om dingen te doen die veel concentratie eisen. Het noodplan heeft gewerkt. Ik heb geregeld dat er mensen zijn die mij vervangen als het even niet lukt. Dat is nu heel goed gegaan. Alle communicatie is via iemand anders gelopen en ik kreeg een piekfijn plan aangeleverd met de gewenste aanpassingen. Ik heb die aanpassingen zelf gedaan maar in noodgevallen is ook daar zelfs iemand anders voor beschikbaar.

 

Het volgen van een e-learning of een linkje wat het niet doet. Soms lijkt voor iemand de wereld even te vergaan als alleen het opnieuw instellen van hun wachtwoord mislukt. Stilletjes hoor ik al dat geklaag dan aan. Soms denk ik even: ’Je zou je moeten schamen’. Maar wat een heerlijkheid als alleen je vergeten wachtwoord je grootste probleem is!
De meesten die bellen of mailen zijn heel aardig. De afgelopen week belde er één die direct heel erg onbeschoft was. Ja, en wie kaats….. De dame in kwestie belde, het inloggen ging steeds fout. Yosh en Joop zijn altijd heel verbaasd dat ik alle tijd neem om mensen dingen uit te leggen. Niet iedereen is namelijk even handig met de computer. Als ik de geboortedatum zie, vind ik het al helemaal geweldig dat mensen dan toch de moeite nemen om hun bijscholing te volgen. Het helpen en de dankbare reactie als het dan toch gelukt is, geeft afleiding. Deze dame was ronduit onbeschoft.

 

Hoe rustig en aardig ik ook bleef. Het was allemaal klote en ze had heus wel wat anders aan haar hoofd. Ze moest nog strijken en boodschappen doen. Ik kon het toen niet nalaten om op te merken: “Mevrouw, u heeft helemaal gelijk. Weet u, ik heb ook best wat aan mijn hoofd. Mijn man gaat binnenkort dood”. En toen was het even stil aan de andere kant van de lijn. Later denk ik dan altijd wel weer dat het best een beetje minder had gekund.