Joop Botterhuis, beter worden was geen optie 
± 190 minuten resterend

Vandaag is Joop jarig. Gelukkig er is altijd even een periode van 3 jaar leeftijdsverschil.

Dat is vanaf vandaag maar weer 2 jaar. Joop is nu dus 49 .
 

Nou ben ik natuurlijk een enorme twijfelkont. Toch blijf je dan denken ‘Gaan we toch nog iets doen?’.

Hoe beladen is dat?  Is het zijn laatste verjaardag? Daar gaan we eigenlijk wel vanuit.

Tenminste, dat is wat de dokteren gezegd hebben. Zelf wil ik daar steeds minder vaak aan.

 

Een dikke kus toen ik, iets later dan Joop, beneden kwam.

Joop bleek even vergeten te zijn dat hij vandaag jarig is. Hij zag het wel als zijn kans om mij een paar keer de koffie te laten pakken. Ik vroeg nog voorzichtig: “Ben je het nou echt vergeten?”.
Ja, hij was het naar eigen zeggen echt vergeten. Heb ik iets te vieren dan? Was de volgende vraag.
 

Ik zie ook op tegen het bezoek aan het ziekenhuis. Weer bloed prikken, het gesprek met de verpleegkundige en dan Dr. Dezaire. Wat gaat hij zeggen? Wat kan hij zeggen? Hij heeft geen foto’s niks, nakkes nada. Ik vrees dat we met net zo’n teleurgesteld gevoel terugkomen als van de afspraak dinsdag.
 

En als je me vraagt:  ’Wat wil je horen dan?’, kan ik daar eigenlijk ook geen antwoord op geven.

Joop vroeg nog: “Ga je mee?”.  Natuurlijk ga ik mee.  “Je bent toch druk?”.

Ja, ik ben druk maar ik wil wel mee. Er  belde ook nog iemand met de vraag ‘Mogen we wel een kaartje sturen voor zijn verjaardag?”. Ik gaf aan “Natuurlijk. Als je maar geen kaart stuurt met ‘Nog vele jaren’.

 

Pfff, was het maar waar. Toch zijn er ook weer van die breekmomentjes. Een lieve handgeschreven brief, een lieve e-mail met een digitale knuffel of zomaar een belletje of whatsapp-bericht.

Het blijft wonderbaarlijk te bedenken dat er zoveel mensen zijn die het blog blijven volgen.

Nou, dan zal ik vanavond toch maar schrijven hoe het allemaal geweest is.

 

Ik twijfel dus nog steeds. Wordt het thuis eten of toch uit eten?

Volgens Joop kan dat vandaag nog wel 35 keer wijzigen. Net als al mijn plannen, teksten en keuzes.

Eigenlijk is het best knap dat ik het met hem al zolang heb volgehouden.

Trouwens ook dat is wederzijds.