Een nieuw hoofdstuk: En nu?  Hoe gaat het nu verder? Wij hebben geen idee.
Onder het genot van een hapje en een drankje hebben Joop en ik besproken wat nu het plan gaat zijn. Ik heb Joop gevraagd wat hij dinsdag aan de dokter gaat vragen? Ik heb ook aangegeven wat ik wil gaan vragen.
 

De dokter heeft de vorige keer al aangegeven dat Joop nu aan de ondersteuningschemo mag blijven. Ik schreef daar eerder over. Het is een soort 2-componenten-chemo. Het ene middel schijn je echt maar vier keer te kunnen verdragen. Het tweede middel kun je nog blijven gebruiken. De bijverschijnselen houden dan aan. De conclusie is toch wel dat chemo 4 het meest heftig was. We waren gewaarschuwd. Terugkijkend ben je dan toch 4 maanden met regelmaat flink uit de running geweest. Joop wil dus heel graag gewoon nu even niks. Ik ben het daar helemaal mee eens.
 

Dan is hij weer zichzelf en kunnen we misschien nog leuke dingen doen.

Voor nu zijn de leuke dingen doen nog even ieder ons eigen ding. Joop kan zich namelijk enorm verliezen in het klussen. Ik laat hem maar. Ik verlies mezelf in mijn werk en dan gaat het prima.

Straks is er wellicht nog genoeg tijd om hand in hand te zitten. Zo zijn we overigens nooit zo erg geweest. Gewoon dollen en lachen is meer ons ding. We zijn overigens wel allebei heel goed in het imiteren van mensen die heel klef zijn. Joop is overigens heel goed in het imiteren van meerdere familieleden. ‘Wie doe ik na?’ was vaak een vraag waarop Yosh en ik in schateren konden uitbarsten omdat we precies wisten wie hij bedoelde.
 

Nee, ik geef geen voorbeelden. Ook niet na enig aandringen.