Ik kreeg een mailtje dat het tijd was om de foto’s van de uitvaart op te halen. We vlogen naar de studio van Mariska.

Daar lag de prachtige DVD, de herinneringsfoto’s aan de uitvaart van Joop. Yosh en San wilden er nog niet naar kijken. We hadden maar kort want we zouden uit eten gaan met Deel 1 van het zorgteam Joop.
 

Ik wilde heel graag Mar, Roy, Pat maar ook Yosh en San bedanken voor hun enorme hulp en steun. In plaats van langskomen voor een bakkie met wat lekkers gingen we dus Sushi eten. Een restaurant waar ik kortgeleden nog samen met Joop zat. Zelf heb ik wel de foto’s gekeken vóórdat we gingen. Stilletjes herbeleefde ik de momenten van vorige week zaterdag. Wat een prachtig iets en wat zal ik Mariska tot in de lengte van dagen dankbaar zijn dat zij vorige week zaterdag zo in het diepe dook om de uitvaart van Joop te komen fotograferen.

Direct handelen nadat ik belde dat het voor de fotograaf die het rouwbezoek vrijdagavond had gefotografeerd onmogelijk was om te komen.

Uitvaart in herinnering hoe toepasselijk kan je bedrijfsnaam zijn? Wat is het knap dat er mensen zijn zoals Mariska maar ook als Jasper en Jeannette van Dela die in de moeilijkse tijden van mensen zoveel moois kunnen brengen.

Rob is nog druk met de montage van de beelden van de uitvaart. Ik heb begrepen dat de acties van Driss op camera staan. Bij de foto’s hield ik het al niet droog laat staan bij de video. Toch ga ik dit weekend even naar Rob om te kijken bij het monteren. Dat heb ik altijd gedaan en daar heb ik ook altijd veel van genoten.
De laatste maanden ging ik bijna niet meer. Gewoon omdat ik Joop niet alleen wilde laten.
 

Ik wil jullie de foto’s niet onthouden. Met toestemming van Mariska zijn ze geplaatst. Het zijn er teveel om op het blog te zetten. We gaan er nog een boekje van maken. Dat is ook fijn voor mijn moeder en schoonmoeder.

Vanaf het strand in Zanzibar mailde de baas van Joop de speech die hij heeft voorgedragen aan Joop. Ik las hem nog een keer door en voelde weer die diepe bewondering die ik voor Joop heb, opkomen. En stilletjes weet ik dan weer dat hij ook heel trots zou zijn als hij heeft gezien hoe wij het die eerste week hebben gedaan.