Een nieuwe week is aangebroken. Joop zou nu de tweede week van zijn vakantie ingegaan zijn.
Inmiddels is hij al weer bijna drie maanden thuis. Zo snel gaat het dus.
 

We doen allebei net of het een vakantie is zoals we hem in het verleden ook weleens konden hebben. Joop heeft altijd al een hekel gehad aan op vakantie gaan en ik kon hem eigenlijk alleen maar blij maken met een vakantie thuis.

Dat is voor mij dan weer geen vakantie want dan blijf je toch aan de slag. Dat aan de slag blijven lijkt voor mij steeds belangrijker te worden. Even niet aan de slag en de somberheid slaat toe.
 

Op dit moment is Joop dus allemaal kleine klusjes in het huis aan het doen.

De schuur en zijn gereedschap zijn steeds vaker zijn werkterrein. En heel vaak hoor ik de opmerking:
“Ik ga even naar mijn vrienden”.  Dat is een bezoekje aan zijn favoriete bouwmarkt.
 

Nou zat ik een poosje geleden al in over zijn verandering van smaak. Wat als hij ineens op blond gaat vallen? Dat is nog niet gebeurd. Wel is hij inmiddels overgestapt naar een andere bouwmarkt. Hij heeft een favorietere gevonden.

Gisteren ben ik de zonnebank van mijn vader gaan lenen. In plaats van het in het zonnetje zitten ligt Joop nu zo nu en dan te genieten onder de zonnebank.

Aan de buitenkant gaat hij er dus steeds gezonder uitzien. Het is jammer dat het aan de binnenkant zo’n zooitje is. Al lijkt het erop dat er nu even is opgeruimd. Nou is Joop wel veel beter in alles netjes houden dan ik. Dan blijft je toch maar zo hopen dat de chemo nu het een en ander heeft opgeruimd en dat Joop in staat zal zijn alles netjes te houden.